کارگرانی که ضامن وام برای کارخانه شدند اکنون به بانک بدهکار هستند/ تا سال ۹۸ چیزی از نرگس شیراز باقی نخواهد ماند

به گزارش کارگر آنلاین ، نبود مواد اولیه ناشی از تحریم‌ها و نوسانات نرخ ارز از جمله مشکلاتی است که بسیاری واحدهای تولیدی با آن مواجه و یا مدعی مواجهت هستند. با این حال، مسائلی گریبانگیر تولید در ایران است که تماما مربوط به فضای نامساعد حاکم بر مبادلات اقتصادی کشور با خارج نیست، بلکه معطوف به عملکرد بازیگران داخلی اقتصاد کشور و ناشی از شیوه‌ مدیریتی اعمال شده از سوی آنها چه در بعد دولتی و چه در بعد خصوصی است و چه بسا انباشتی از این ناکارآمدی‌ها و تخلفات است که شرایط ناگواری را برای بسیاری از بنگاه‌ها و واحدهای تولیدی فراهم آورده است.

از همین رو، در این گزارش تلاش شده به مشکلات و موانع بر سر کار یکی از (سابقا) مهم‌ترین واحدهای تولید روغن خوراکی در ایران پرداخته شود و آن شرکت روغن نباتی نرگس شیراز است که از جمله قدیمی‌ترین واحدهای تولیدی این صنعت در ایران است. 

متاسفانه نرگس شیراز طی سال‌های اخیر با مسائل و مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند که به گفته برخی از کارگران آن، تداوم تولید و روند حیات آن را نشانه رفته و موجب نگرانی بسیار زیاد آنها از امنیت شغلی و حیات فعالیت مولد‌شان شده است. 

اما پیش از پرداختن به مشکلات شرکت، لازم است به پاره‌ای اطلاعاتی که پیرامون صنایع روغن نباتی نرگس شیراز موجود است، پرداخته شود.  

اطلاعات زیر برگرفته از تارنمای خود شرکت است: 

"شرکت روغن نباتی شیراز در سال ۱۳۳۳ تحت عنوان کارخانه پنبه پاک کنی در حومه شهر شیراز احداث گردید. پس از آن با افزایش گرایش و رغبت عموم مردم به جایگزینی روغن‌های نباتی به جای روغن‌های حیوانی، فرآیند تصفیه این کارخانه با ظرفیت ۶۰ تن در روز راه‌اندازی و بتدریج به ظرفیت کنونی ۴۰۰ تن در روز که شامل تصفیه و بسته‌بندی انواع روغن‌های نباتی مایع، جامد مصرف خانوار، مارگارین و روغن‌های ویژه صنف و صنعت می‌باشد افزایش یافت. این مجموعه در زمینی به مساحت ۹۳۷۵۰ متر مربع در شهر شیراز واقع شده است. مساحت زیر بنا شامل انبارها، سوله‌های تولید و ساختمان اداری در حدود ۴۶۰۰۰ متر مربع می‌باشد. همچنین این شرکت دارای ۴۰۰۰ متر مربع فضای سبز می‌باشد".

بنا بر گفته‌های کارگران؛ موسس و مالک اصلی این شرکت حشمت‌الله کرمانشاه‌چی بوده که با وقوع انقلاب ۵۷ کشور را ترک می‌کند و بعد از آن، بنیاد مستضعفان این مجموعه بزرگ تولیدی را در اختیار می‌گیرد. شرکت تا سال ۱۳۷۲ دولتی بوده، اما بعد از آن و در راستای اجرای سیاست‌های اصل ۴۴، به بخش خصوصی واگذار شده است. 

در همین رابطه در تارنمای سازمان خصوصی‌سازی کشور آمده:

"هیأت وزیران در جلسات مورخ ۴/۲/۱۳۷۰ و ۱۵/۲/۱۳۷۰ با توجه به اصل ۱۳۴ و ۱۳۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، درجهت تحقق اهداف و سیاست‌های قانون برنامه اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوبه ۱۳۶۸ و در اجرای بندهای ۳۷-۴ و ۱-۸ الی ۳-۸ جزء خط‌مشی‌های قسمت یکم قانون مزبور و به منظور ارتقاء کارآیی فعالیت‌ها و کاهش حجم تصدی دولت در فعالیت‌های اقتصادی و خدماتی غیرضرور و نیز ایجاد تعادل اقتصادی و استفاده بهینه از امکانات کشور، سیاست ‌واگذاری سهام متعلق به دولت و سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی را به شرح ذیل تصویب نمود:

۱) الف- شامل واگذاری سهام متعلق به دولت و سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی در شرکت‌های مندرج در فهرست شماره (یک) پیوست خواهد بود. بدین منظور نمایندگان دولت در مجامع عمومی شرکت‌های مزبور اقدمات لازم را برای انجام تشریفات مربوط به واگذاری سهام به عمل می‌آورند..."

"شرکت سهامی روغن نباتی نرگس شیراز" شرکت صد و چهارم در فهرست شماره (یک) بود. به گفته کارگران؛ در روزهای اوج این شرکت تا حدود ۱۲۰۰ نفر در آن فعالیت داشتند، اما اکنون تعداد آنها به حدود ۱۸۰ نفر می‌رسد. بنا بر ادعای آنها؛ بیشتر از نیمی از سهام شرکت متعلق به دکتر سیدمهدی میرسلیمی (رییس هیات مدیره هلدینگ فریکو) است. بقیه سهام شرکت در اختیار موسسه صندوق ذخیره فرهنگیان و کمتر از ده درصد آن نیز به کارگران بازنشسته شرکت تعلق دارد. در تارنمای شرکت به تولیدات پرشمار و متنوعی اشاره شده است. اما بنا بر اظهارات کارگران؛ اکنون تنها دو محصول تولید می‌شود: مارگارین و روغن‌های مخصوص شیرینی‌پزی‌ها و قنادی‌ها. 

منبع : ایلنا